งานร่ม...ร่ม

 สมัยก่อน....

     ร่ม ...ที่เราคุ้นเคยมักจะเป็นร่มขนาดเล็กที่ใช้บังแดด

บังฝน  ร่มที่ใช้งานดังกล่าวมักผลิตจากผ้าพลาสติกที่มีความลื่น

ด้วยจุดประสงค์ของการใช้งานได้จริงเป็นหลักสำคัญ

แต่ปัจจุบัน......เราพบว่า ร่มมีการพัฒนาเปลื่ยนแปลงรูปแบบให้ทันสมัย

ทั้งยังมีหลากหลายแบบ..ให้เลือกไปใช้ได้ในทุกสถานการณ์

ร่มกระดาษ, ร่มผ้าฝ้าย, ร่มสนามฯ หรือร่มที่เขียนลาย ทั้งใช้วัสดุเพิ่มเติมคือไม้ ,ไม้ไผ่ในการประกอบขาตั้ง ทำให้สะดวกต่อการใช้งานมากขึ้นไปอีก   การดัดแปลง....ทำให้รูปแบบเดิมมีประโยชน์ต่อการใช้งาน

ทั้งยังสร้างเสริมจินตนาการ และความจัดเจนต่อศิลปะบูรณาการณ์ที่ผันผ่านกาลเวลามาจนถึงปัจจุบัน 

กระเป๋า...กระเป๋า่

กระเป๋า....ใบนี้
...........ใช้งานปักผ้าม้งไทย-ลาว
นำมาออกแบบให้เข้ากับงานหนัง
ทำให้กระเป๋ามีความแปลกใหม่ เหมาะกับคนที่ชอบงานกระเป๋าผ้าปักร่วมสมัย...........
ผ้าปักชิ้นนี้..........
อาจดูคุ้นตาสำหรับคนบางคน
ใช่แล้ว........
.................เป็นงานปักที่จะอยู่บริเวณคอเสื้อด้านหลัง    ผู้หญิงของชาวเขาเผ่าม้งทั้งไทย-ลาวจะปักลวดลายเรขาคณิต ใช้เทคนิกกาีรปัก การตัดต่อผ้า
การจัดวางโทนสี  ทั้งนี้เพื่อให้เกิดชิ้นงานตามความพอใจของตน เพื่อใช้เป็นส่วนหนึ่งของการตกแต่งเสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย
ผ้าปักชิ้นนี้...ที่บอกว่าเป็นผ้าปักม้งไทย-ลาว
นั่นเพราะ .......ชาวเขาเผ่าม้งในประเทศไทย และ ประเทศลาว
มีวัฒนธรรมการแต่งกายที่คล้าย   หรือ.......  แทบจะเหมือนกัน
การหลั่งไหลของวัฒนธรรม...........
ลักษณะเฉพาะของชนเผ่า..............
....ทำให้เกิดงานที่สวยงามแปลกตา  ทั้งยังสามารถก่อให้เกิดการพัฒนา
นำมาสร้าง....ให้เกิดงานที่มีคุณค่าในอีกรูปแบบนึง


www.hmongbag.com

ผ้าอุ้มเด็กม้งจีน

ผ้าอุ้มเด็ก
.................
ครั้งแรกที่ได้ยินอาจจะนึกไม่ออกว่า..เป็นผ้าแบบไหน..ใช้อุ้มเด็กยังไง....
.............................................
ผ้าอุ้มเด็ก..........
............ผ้าที่ชาวเขาใช้รองรับตัวเด็กโดยใช้สายผ้าพันรอบตัวเด็กเพื่อผูกติดกับแม่ ทั้งนี้เพื่อการดูแลอย่างใกล้ชิด และเพื่อให้แม่สามารถทำงานอื่นได้อย่างสะดวกยิ่งขี้น
.............................................
ผ้าอุ้มเด็กชาวเขา..............
............มีลักษณะที่แตกต่างไปตามชนชาติ เผ่า
หรือแม้แต่ลักษณะภูมิอากาศ ประเทศที่อยู่อาศัย
.............................................
ซึ่งนอกเหนือจากประโยชน์ในการใช้อุ้มเด็กแล้ว
ชาวเขายังได้สร้างงานผ้าอุ้มเด็กของตนเอง..............
โดยการปักลวดลายต่างๆตามจินตนาการของตนเอง อาจจะเป็นธรรมชาติสิ่งแวดล้อม หรือลวดลายตามทัศนคติที่เชื่อว่าเมื่อลูกตนได้ใช้จะเติบโตแข็งแรงเหมือนกับลวดลายที่แม่พยายามปักลงบนผืนผ้า
................................................................................................................................
การปักที่สะท้อนถึง.............ความรัก  ความผูกพัน  ความเชื่อ.....................
กลายเป็นงานที่สะท้อนถึงวัฒนธรรม แก่นแท้ของมนุษย์

ฝรั่งเว้าลาว...ความทรงจำที่งดงามในค่ำคืน

   เมื่อวาน 28 สิงหาคม 2553   มีผู้หญิงต่างชาติคนนึงก้าวเข้ามาในร้าน เอ่ยทักทายเป็นภาษาไทยว่า สวัสดี
ไอ้เราก็ไม่คิดอะไรมากไปกว่าคำทักทายที่คนต่างชาติมักจะชื่นชอบและพยายามปรับตัวเข้าหาสังคมที่เค้ามาเยื่ยมเยือน จนเมื่อเอ่ยถามเราถึงสินค้าในร้านเป็นภาษาลาว ....(ซึ่งก็ไม่ได้แตกต่างจากภาษาบ้านเรามากนัก) เราก็อึ้ง...ไปพัก คิดว่าเค้าคงพูดภาษาไทยสำเนียงคนต่างชาติน่า  แล้วก็มานึกแปลกใจเมื่อบทสนทนาต่อๆมาทำให้ได้รู้ว่าเค้าเว้าลาวจริงๆ  นอกเหนือจะแปลกใจที่เค้าเว้าลาวแล้วสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกปลื้มผู้หญิงฝรั่งคนนี้มากขึ้นก็คือ เค้ารู้จักผ้าชาวเขาเป็นอย่างดีด้วยเคยอยู่อาศัยและชื่นชอบชื่นชมงานศิลปะดั้งเดิมของชนเผ่าในประเทศแถบเอเซีย  เค้าบอกกับเราว่าไปเที่ยวสิที่นั่นที่นี่มีผ้าแบบนั้นแบบนี้และบอกให้เราจดบันทึกไว้ และเมื่อเธอสนใจในกระเป๋า4-5ใบที่ร้าน เธอบอกกับเราอีกว่า "เป็นไอเดียที่ดี ที่นำหนังมาใช้ ทำให้กระเป๋าสวยและเรียบร้อยมาก ชอบมากจริงๆ ขอให้เธอเลือกหนังที่ดีมาตัดกระเป๋านะ"  พร้อมกับไตร่ตรองเลือกกระเป๋าใบที่ถูกใจที่สุดอยู่ชั่วอึดใจและต่อรองราคากับเรา  ความน่ารัก ความบริสุทธิ์ใจ การแสดงออกของผู้หญิงฝรั่งคนนี้ทำให้เรามองว่า ความต่างของชนชาติไม่เป็นอุปสรรคต่อการเรียนรู้ที่จะเข้าใจวัฒนธรรมอื่น ฝรั่งคนนี้อาจถือกำเนิดในชนชาตินึง ประเทศนึง แต่เมื่อมาใช้ชีวิตอยู่ในอีกดินแดนก็สามารถปรับตัว เรียนรู้ภาษา วัฒนธรรม รวมถึงแสดงออกด้วยความมีน้ำใจ และความปรารถนาดีที่มีต่อผู้คนรอบข้าง  เมื่อเราเอ่ยแนะนำอะไรต่อเธอบางอย่าง เธอจึงแสดงออกมาในสิ่งที่ประทับใจเรามาก คือการกล่าวคำขอบใจในภาษาลาว พร้อมกับแววตาและรอยยิ้มที่เป็นมิตร  "ขอบใจเจ๊าหลาย" ประโยคนี้จะเป็นประโยคที่เราจดจำเรื่องราวของวันนี้ จะมีความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับผู้หญิงต่างชาติเว้าลาวคนนี้ตลอดไป

ความต่าง....

....เคยเล่าเรื่องการตัดกระเป๋ามาบ้างแล้ว
ว่า....แม่ค้าชาวเขาจะคัดผ้าเกรดต่ำสุดมาตัดกระเป๋าขาย....ในราคาทั่วๆไปตามแหล่งการค้าในจังหวัดเชียงใหม่...........
ใบนี้...ก็เช่นเดียวกัน..........เพราะ
เป็นผ้าปักเครื่อง..คือใช้จักรเย็บผ้านั่นแหละ...
ปักลวดลายลงบนผืนผ้า....เมื่อแม่ค้าผ้าได้มาก็นำมาย้อม..ต่อด้วยการตัดเย็บเป็นโหลๆๆขาย
ราคาก็พอประมาณ...ไม่ถูกไม่แพงจนเกินไป
........................................................
เคยมีนักท่องเที่ยวคนไทยคนนึงถามเราว่า...กระเป๋าใบที่เธอถือมานี้งานมือใช่ไหม.....
เราตอบไปว่า....งานเครื่อง
จากนั้นก็มีการสอบถามข้อมูลสินค้าอยู่พักใหญ่
เพราะเธอคิดมาตลอดว่า...เธอได้กระเป๋างานมือชาวเขามาใช้..ต่อเมื่อมาเห็นกระเป๋าที่หลากหลาย
รูปแบบ และราคา....ที่แตกต่างกัน..ทำให้เธองงว่าทำไม..?????? ถึงไม่เหมือนกัน
ที่จริงกระเป๋างานเครื่ิองก็สวยในอีกแบบนึง .....เพียงแต่ว่าคุณต้องเข้าใจว่ามันเป็นงานเครื่องจักรเย็บผ้า.........
กระเป๋างานปักมือที่มีหลากหลายรูปแบบก็สวยในอีกแบบนึง........เพราะมันเป็นงานมือที่ผ่านการออกแบบปักลวดลายต่างๆตามจินตนาการของผู้ปักแต่ละคน..........
..........คนแต่ละคน...ยังมีความแตกต่าง เป็นปัจเจกที่ไม่เหมือนกัน
กระเป๋างานปักมือ...................จึงมีความต่างที่โดดเด่นด้วยคุณค่าของเนื้องานศิลปหัตถกรรม

www.

  

www.hmongbag.com

web  นอกเหนือจากการเสนอสินค้าแล้ว

ความตั้งใจอีกอย่าง...ก็คือ

ความต้องการที่จะเล่าเรื่องชีวิตของผู้คนมากมาย  ผ่านผืนผ้า....ผ่านประสบการณ์ที่เราเจอะเจอ
ซึ่งล้วนแล้วแต่มีความหมาย  ทำให้เราเข้าใจชีวิตมากขึ้น ...เข้าใจผู้คนมากขึ้น
ความเข้าใจ...มีค่ามากกว่าการหยิบยื่นวัตถุสิ่งของสิ่งใดให้กับใครเสียอีก
เพราะ...ทำให้เราไม่กลายเป็นคนตามสังคม
แต่เป็นคนที่เข้าใจสังคม   เพื่อติดตาม...เรียนรู้...ปรับตัว...
แต่ก็ไม่ได้ลืมเลือนความเป็นตัวของตัวเองไปอย่างสิ้นเชิง
....สิ่งนี้เองที่ทำให้...เราสามารถที่จะมีชีวิตอยู่อย่างพร้อมที่จะเข้าใจ
ไม่ได้มองผู้คนอย่างผิวเผิน....ตีค่าหรือประเมินคุณค่าของตัวเองดีกว่าคนอื่น
หรือชื่นชมยกย่องกฎความนิยมทางสังคมไปโดยไม่ยั้งคิด

อะ-ไร

 เมื่อดูภาพนี้แล้วบอกได้ไหม....
...ว่าผ้าชิ้นนี้คือผ้าอะไร
ของชาวเขาเผ่าไหน...
ใช้อะไรปัก....เอาไปทำอะไร
ราคาเท่าไร....ถูก..แพง
คำถามมากมายเกิดขึ้น...
...แล้วคุณรู้คำตอบไหม.....
ถ้าใช่...แปลว่าคุณรู้จักชาวเขา และรู้เรื่องราวเกี่ยวกับชาวเขามากเพียงพอ....
แต่ถ้าไม่....แปลว่าคุณเพียงรู้จักเพียงภาพที่ปรากฏต่อสายตาคุณเท่านั้น.....
ไม่ผิดหรอกที่คุณไม่รู้....
ไม่แปลกหรอกที่คุณจะชอบ หรือไม่...
แต่ถ้าคุณสนใจ....เราจะมาแลกเปลื่ยนความรู้กัน