วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
ดูเรื่องราวชีวิตของชาวเขาเผ่าม้งในเวียดนาม....ผ่านผืนผ้า
ชาวเขา..........
มีประชากรที่อยู่อาศัยครอบคลุมหลายประเทศ ตั้งแต่จีน
ลงมา ไทย พม่า ลาว เวียดนาม ล้วนแต่มีชาวเขาเผ่าม้งตั้งรกรากอยู่
ซึ่งส่วนใหญ่ มักจะอยู่อาศัยกันบนภูเขาสูง
ม้งในเวียดนาม การแต่งกายก็จะแตกต่างจากม้งไทย
ดูได้จากผ้าที่ใช้คลุมผม, เสื้อ,การปักผ้าฯ
.....................................................
การแต่งกายของชาวเขาเผ่าเดียวกัน ....ทำไมไม่เหมือนกัน
อย่างนี้....คนไม่รู้เขาก็งงหน่ะสิ
ใช่...แรกๆ เราก็งง แต่เพราะหลงเสน่ห์งานปักเลยสะกดคำว่า
พะ-ยา-ยาม อย่างตั้งอกตั้งใจ
พอได้รู้....ว่า ชาวเขาเมื่อไปตั้งรกรากอยู่ที่ไหน
ก็จะปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศ,ภูมิประเทศของประเทศนั้น
.....................................................
เวียดนาม......อากาศเย็นถึงขั้นหนาว
การแต่งกาย จะใช้เสื้อเบาบางก็คงจะไม่ได้ ทั้งยังอากาศหนาว..มือเย็นจนจะแข็งจะให้มานั่งประดิดประดอยงานปักทั้งหมดก็คงจะไม่ได้อีก งานปักของม้งในเวียดนามจึงเป็นการผสมผสาน
ระหว่างงานปักกับการตัดต่อผ้า ที่เราเห็นผ้าเป็นแถบๆๆนั่นแหละ ดูๆไปเขามักจะใช้งานปักจริงๆ
เฉพาะส่วนมากกว่า ดูได้จากส่วนกลางของตัวเสื้อและกระโปรง การปักมักนิยมปักลวดลายตามธรรมชาติ ดอกไม้ เถาวัลย์ฯ หรือลายดัดแปลงอื่นๆตามความถนัด ส่วนการตัดต่อผ้าเดิมก็ทนเย็บมือต่อผ้ากันไป แต่เดี๋ยวนี้สมัยใหม่....... เค้าพัฒนาแล้ว ใช้เครื่องเย็บผ้าเดินเส้นกันได้อย่างสบายขึ้น
เพราะผ้าที่เขาใช้ค่อนข้างหนา งานปักผ้าเก่าๆที่เป็นงานมือล้วนๆจึงนับว่าทรงคุณค่าสุดๆ เพราะใช้ความละเอียดในการปัก ความอดทน ความตั้งใจ ที่จะทำให้เกิดชิ้นงานผ้าปักที่สวยสมบูรณ์ขึ้นมา
.........................................................
ชาวเขาเผ่าม้งในเวียดนาม เครืื่องแต่งกายที่สะท้อนสภาพความเป็นอยู่
ความต่าง....ที่ทำให้เกิดเอกลักษณ์
วันศุกร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
สาวชาวเขา..กับการแต่งกาย
การแต่งกายของชาวเขาเผ่าม้ง.....
........ เห็นอะไรแปลกตามั๊ย
หันไปดูอีกทีสิ......เห็นยัง
สาวน้อยคนนี้เธอใส่เสื้อเชิ๊ตข้างใน
ท่าจะปักเสื้อเพื่อใช้ใส่วันงานปีใหม่ชาวเขาไม่ทัน
.............................................................
การปักผ้า..ไม่ใช่ของง่าย
และการปักให้สวย สมบูรณ์ยิ่งเป็นงานที่ยากขึ้นไปอีก
การปักผ้าในปีนี้...อาจไม่สวยสมบูรณ์นัก
แต่การปักผ้าในปีถัดไป ......
จะสวย และสมบูรณ์ได้ด้วยการเรียนรู้
และประสบการณ์การฝึกฝนที่มากขึ้นไปตามกาลเวลาwww.hmongbag.com
วันจันทร์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
อย่าคิดว่าการทำกระเป๋าชาวเขาขาย...เป็นเรื่องจิ๊บๆๆ
ถ้าคุณคิดว่าการทำกระเป๋าผ้าชาวเขาขาย...เป็นเรื่องง่ายๆๆ ดูภาพนี้แล้ว..จะเปลื่ยนใจ
ผ้าชาวเขาที่ได้มา...อย่า...อย่าคิดว่าเป็นผ้าใหม่
ผ้าเก่าใช้แล้วนะคร๊าบท่านผู้ชม ใช้แล้วไม่พอซักก่อนขายหรือปล่าว..ยังไม่แน่ใจ ( นะ) ผ้าเก่าที่ซื้อๆมาถูกนำใส่กระสอบปุ๋ยอัดจนแน่นแล้วก็ส่งผ่านมายังชาวเขาที่นำผ้ามาตัดขาย แล้วก็มากองๆอย่างที่เห็น
สาวๆที่นั่งอยู่ด้านในก็จะเลือกผ้าเกรดต่ำสุดออกมาเพื่อการส่งย้อมสำหรับตัดกระเป๋า
???????????????????
ใช่แล้วหล่ะ....... กลิ่นแร๊ง
แรง...มั๊ก..มาก
และที่สำคัญผ้าที่เลือกมาย้อม ก็ย้อมไปทั้งอย่างนั้น
ไม่ได้เจอะเจอเป็นเพื่อนกับผงซักฟอกเลยแหละ เค้าว่ากันว่า.....นี่แหละเสน่ห์ของผ้าเก่า ต้องมีกลิ่นด้วยถึงจะชัวร์ แต่เราว่าไม่ไหว...สีทนไม่ได้ ของเราต้องซักก่อนใครจะว่าเปลืองแรงก็ช่างเขา เราจะผูกมิตรกับผงซักฟอก เป็นเพื่อนชั้นยอดกับแทบจะทุกแบรนด์ในประเทศไทยที่โฆษณาว่าขจัดคราบฝังลึกได้
.....ความคิดในการทำกระเป๋าผ้าชาวเขาขาย...ไม่ใช่เรื่องจิ๊บๆๆนะ
เบื้องหลัง...การทำกระเป๋าของชาวเขา1
ชาวเขาคนนี้รับย้อมผ้า....
ผ้าที่แม่ค้าผ้าชาวเขาคัดงานเกรดต่ำสุดมาย้อมเพื่อนำไปตัดกระเป๋าขาย..
เราถามเขาว่า...ย้อมสีอะไรบ้าง
...มีสีแดง....กะสีม่วง เขาตอบเราแบบอายๆ
....ก็น้า...คนเบื้องหลังก็งี้....
ถ้าออกไปเป็นแม่ค้าอย่างเพื่อนชาวเขา..ความอายก็จะหมดไป แต่ก็ดีไปอย่าง...น่ารักดี
ขั้นตอนก็ไม่มีอะไร..ใช้ปี๊ปใส่น้ำร้อนใส่สีนำผ้าลงพอได้ทีเอาผ้าออกมา..แล้วก็ตากอย่างที่เห็น
วันอาทิตย์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
เหงา...หรือรู้สึกว่าเป็นสุขกับภาพนี้
ภาพนี้ถ่ายฝั่งลาว.......
แสงพระอาทิตย์เริ่มหายไปจากฟ้า
บ้านเรือนผู้คนบางตา..หรือแทบนับหลังคาได้
สายน้ำที่เงียบสงบ....
ทิวทัศน์ที่ไม่ได้สวยเลิศเลอ
ชีวิตริมแม่น้ำสายหนึ่งที่ธรรมดา.....
คนต่างถิ่นมา...เค้ามาชื่นชม...
หรือมาสร้างความรู้สึกเหงาให้กับตัวเอง
(ไม่..ไม่ช่าย...ไม่ใช่เรานะ )
....เรารู้สึกเป็นสุขอยู่เสมอกับการเห็นภาพที่ธรรมดาเช่นนี้
สาวชาวเขาปั่นผ้าใยกัญชา..เพิ่งเห็นกะตาก็คราวนี้แหละ
....เดินเพ่นพ่านไปทั่วหมู่บ้านเค้า
ชะงัก...ทำไรหว่า
อ๋อ...ปั่นใยฝ้ายมั้ง คิดแล้วก็ต้องถามเพื่อให้ชัวร์
สื่อสารกันกว่าจะรู้เรื่อง
ใยกัญชา... ไม่ใช่ฝ้าย
อ๋อ...ผ้าใยกัญชาที่เป็นผืนสวยๆเค้าทำกันแบบนี้เหรอ
กว่าจะถึงบางอ้อ..ก็หือ...ไรหน่ะๆๆๆ ไปหลายยก
สาวชาวเขาเค้าเลยสงเคราะห์
นี่...เค้าทำกันอย่างนี้
......เพิ่งเห็นกะตาก็คราวนี้
กว่าจะได้เป็นผืนก็....เอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย
บ้านชาวเขาล้าสมัย หรือ อนุรักษ์
ไปครั้งนี้ผ่านเข้าไปสู่บ้านของชาวเขาในประเทศลาว
อาจดูไม่แปลกตาสำหรับคนบ้านๆอย่างเรา มองดูสวยในอีกแบบด้วยซ้ำ แต่ในความคิดหนึ่งก็ย้อนถามตัวเองว่า บ้านของชาวเขาหลังนี้ล้าสมัย หรือ น่าจะอนุรักษ์ไว้ ในความคิดเห็นของคนทั่วๆไปในสังคมการเปลื่ยนแปลง
ชาวเขา กับ ชาวเรา
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการที่ออกเดินทางไปไหนต่อไหน
ครั้งนี้ไปแถบเชียงของ ด้วยความสนใจทำให้เรามุ่งไปสู่หมู่บ้านของชาวเขา ซึ่งก็ได้รับการต้อนรับ และทำหน้าที่เป็นแม่ค้านำเสนอผลงานกันอย่างตั้งใจ ถึงแม้ภาษาจะเป็นอุปสรรค แต่ก็ไม่เหนือไปกว่าความตั้งใจ และภาษาใบ้ที่จะใช้สื่อสารกัน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)